Kalendarze w postaci książek to stary wynalazek, być może niewiele młodszy od notesów. Każdy nieraz woli zaufać raczej notatkom niż własnej pamięci, zwłaszcza gdy jest zaaferowany licznymi sprawunkami. Umysły bywają zawodne, stąd zresztą wzięła się sztuka efektywnego notowania podczas wykładów na studiach.
Jeśli przyporządkujemy zapiski do każdego dnia roku i wsadzimy w okładki, otrzymamy kalendarz książkowy. Ale ma on pewne wady. Po pierwsze, przeznacza sztywno tę samą ilość miejsca na każdy dzień. Przez to niemal zawsze gdzieniegdzie trzeba ścieśniać pismo, a gdzie indziej strony są puste. Po drugie, brak w nim nieraz miejsca na dowolne notatki na miejscu, jest co najwyżej rozkład godzinowy dnia. Po trzecie, odpowiada dokładnie jednemu rokowi kalendarzowemu, co może być niewygodne na przełomie grudnia i stycznia. Nieraz trzeba albo nosić ze sobą dwa tomy z dwóch lat, albo mozolnie przepisywać wszystko, co mogłoby się przydać w nadchodzących miesiącach. Nie jest to najlepsze rozwiązanie dla zapracowanego biznesmena.
Dlatego wymyślono planer
Jest to książka-notes, z wyglądu często podobna do kalendarza. Nie zawiera jednak żadnej rozpiski dat i godzin, więc pozwala na większą dowolność. Odpowiednio obszerny wystarcza nawet na parę lat. Może w nim się znaleźć rozpiska zadań dzień po dniu – tydzień na stronie lub zapiski z jednego spotkania na trzech stronach. Nie zakłóca w nim porządku przerwa urlopowa ani szkic biznesplanu nieprzypisany do żadnego dnia. Nie jest to też po prostu pusty zeszyt. Może zawierać spis treści (do własnego uzupełniania), kalendarz na dowolny miesiąc, listy zadań lub priorytetów. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby planer wzbogacić o dodatki: tabelkę dni świątecznych na kilka lat naprzód, rozpiskę dat imienin, kilka wstążkowych zakładek, kieszonkę na luźne kartki. Razem tworzy to sprytną i przydatną alternatywę dla nieco już przestarzałego kalendarza książkowego.