Choć atopowe zapalenie skóry ma wiele potocznych nazw – między innymi egzema, wyprysk atopowy – dotyczy tego samego schorzenia, które jest przyczyną występowania pobocznych schorzeń atopowych, które mogą ale nie muszą występować jednocześnie z atopowym zapaleniem skóry.
Wg różnych szacunków mówi się, że atopowe zapalenie skóry może występować nawet u 10-15% całej populacji. Choroba ujawnia się najczęściej już u niemowląt lu małych dzieci – do 3-5 roku życia. Sama przyczyna zapalenia nie została dotychczas w 100% wyjaśniona. Odpowiedzialnością za występowanie atopowego zapalenia skóry obarcza się czynniki genetyczne w połączeniu ze środowiskowymi. Badania mówią, że jeśli jedno z rodziców cierpi na atopowe zapalenie skóry, istnieje aż do 40% rośnie prawdopodobieństwo, że dziecko odziedziczy to schorzenie. Jeśli oboje rodziców cierpi na zapalenie, prawdopodobieństwo rośnie aż do 60-80%. Podstawowymi objawami, które występują przy atopowym zapaleniu skóry jest zaczerwieniona skóra, swędzeniem i suchość skóry, a także powracające zakażenia bakteryjne. Zmiany chorobowe zapalenia atopowego najczęściej można zauważyć na łokciach, kolanach, twarzy i szyi – a czasem na całym ciele.
Leczenie atopowego zapalenia skóry odbywa się na dwa spsoby – jako leczenie objawowe i przyczynowe. Do sposobów przyczynowego leczenia należą między innymi: utrzymywanie w organizmie odpowiedniej ilości kwasów Omega 3 i 6. Drugim elementem leczenia przyczynowego jest eliminacja ze środowiska czynników alergizujących – oczywiście pod warunkiem ich wykrycia. Leczenie objawowe to m.in. środki przeciwhistaminowe, leki immunosupresyjne, fotochemoterapia, tzw. metoda mokrych opatrunków i natłuszczanie skóry.